New York madness

Na een goede vlucht en prima service staan we op JFK-airport. We gaan de stad New York verkennen de komende 5 dagen. Veel over gehoord en veel op tv over gezien, nu gaan we het zelf beleven en we hebben er onwijs veel zin in.

Tijdens de dollemansrit in de taxi naar ons appartement merken we al dat dit niet een stad is waar wij graag zouden willen auto rijden, ze schieten je links en rechts voorbij, fietsers verschijnen uit het niets en rijden ineens pal voor je, richting uitgeven doen ze bijna nooit, toeteren doen ze constant. Menige auto zit ook vol deuken en schaafplekken. Lekker doorrijden inde stad kan al niet, want om de paar meter is er weer een stoplicht die meer rood dan groen kleurt. Veel geel op de weg, de taxi’s.
Maar we komen veilig bij ons appartement aan.
Onze kamer zijn ze nog aan het schoonmaken maar we kunnen er wel al vast onze koffers neerzetten, scheelt slepen, we lunchen in een Ierse pub, Ieren genoeg in NY en pubs dus ook. De lunch smaakt ons goed en we lopen daarna richting Central Park. Het verkeer blijft ons om heen razen, toeteren, vrachtwagens rijden af en aan, evenals politie en af en toe de brandweer, met hun welbekende en zeer doordringende sirenes….
Central Park is een oase van rust, terwijl je toch het verkeer blijf horen… We blijven onze ogen uitkijken en nemen deze madness in ons op, maar het is eigenlijk te veel voor ons…

Terug in het appartement zien we dat we echt waar voor ons geld hebben, het is schitterend! Niels zijn eigen kamer en badkamer boven met een schitterend balkon, daar kom je via een wenteltrap. En beneden een woon-, slaap- en badkamer en een compleet ingerichte keuken. Het is op een hoek, door de grote ramen prachtig uitzicht de straten in waar het verkeer in een continue stroom aan ons voorbij blijft gaan. We zitten redelijk dicht bij Time Square zien we.

Han en Niels zoeken nog een supermarktje op en komen terug met water, melk, cornflakes en wat fruit. Zo komen we in ieder geval de eerste ochtend door, het is tenslotte geen hotel met ontbijtservice waar we gebruik van kunnen maken. Om 20 uur ga ik mijn bed in, keikapot, maar in NL is het dan al 2 uur ’s nachts, dus we hebben er al achter wat uren op zitten.

30 mei
“I want to wake up, in a city that doesn’t sleep…”

Het verkeer blijft echt de hele nacht goed hoorbaar, vooral de sirenes van de diverse hulpdiensten. Niels slaapt natuurlijk overal doorheen, Han en ik slapen onrustig. Dus lekker vroeg op, beetje rommelen en om half 8 lopen we al buiten om onze kaartjes voor de diverse bezienswaardigheden op te halen. Dat uitgifte punt is hier vlakbij en we worden snel geholpen. We hebben voor 72 uur een hop-on, hop-off busticket, deze maatschappij heeft diverse routes door de stad langs verschillende bezienswaardigheden en je kan overal op- en afstappen.
We besluiten meteen om de Downtownloop te doen, deze route voert ons langs Time Square, Madison Square Garden, Empire State Building, Greenwich Village, United Nationsbuilding etc. Het zijn open-rooftopbussen, dus laat het aub droogblijven…
Er wordt leuk verteld tijdens de rit en we besluiten er bij het WTC uit te stappen. Eerst een stuk de Brooklyn Bridge op gelopen, er werd ons verteld dat je vanaf daar een mooi uitzicht zou hebben op de beroemde skyline van New York! En dat is ook zo. We zijn niet de hele brug op gelopen, want het is er ontzettend druk met bezoekers, en het is nog maar zo vroeg!!! Wij dachten trouwens dat het nieuwe WTC al klaar zou zijn, maar we zien van afstand dat ze er nog mee bezig zijn. We lopen nu langzaam de kant op van dit nieuwe WTC… De gebouwen om je heen worden hoger en hoger, en wij voelen ons kleiner en kleiner worden… Dit is al overweldigend, en dan sta je dus aan de voet van One World Trade Center…. Kippenvel, niet omdat het zo mooi is, maar het verhaal erachter… Er wordt nog aan het gebouw flink gewerkt, maar ook aan diverse gebouwen er om heen, heel veel kranen, vrachtwagens, werklui en heel veel bewaking, echt heel veel!... We lopen om het WTC heen en komen zo bij het 9/11 memorial…. De tranen lopen al snel over mijn wangen, dit heeft toch wel heel erg veel inpact op me… Waar ooit de noord- en zuidtoren stonden zijn nu 2 grote vierkante bakken waar continue water langs valt de diepte in, de vierkant in het midden is een stuk kleiner en je kan de bodem niet zien… De namen van alle mensen die er werkte en de namen van de vliegtuigmensen alsmede de namen van alle hulpverleners die zijn omgekomen die dag staan in de rand ingegraveerd. Het is hier heel sereen, ondanks de drukte en gekte van het verkeer pal om je heen!
Een week geleden is het bijbehorende museum geopend en we kunnen er naar binnen maar alle 3 hebben we daar geen behoefte aan. Ik voel me al niet helemaal meer lekker in mijn vel zitten, zoveel spirits om me heen, ik moet hier weg! Lekker bij Starbcucks koffie gedronken en vandaar gelopen naar de Staten Island Ferry, hiermee kun je gratis naar de overkant en weer terug! Gratis ja, voor alle mensen, inwoners en toeristen. Op de ferry gaan alle toeristen natuurlijk buiten staan om zo mooi de skyline van New York te kunnen zien. We varen langs de Statue of Liberty, mooi hoor. Eenmaal aan de overkant lopen we meteen naar de naast gelegen ferry om weer terug te varen, we staan nu aan de andere kant, hebben we een ander uitzicht! Het is op het water toch wel fris en we zijn blij dat we alle 3 onze jas aan hebben. We zien menige “fieldtrip” van diverse lagere scholen, kindjes allemaal in schooluniformen, leuk!

We hoppen weer op de bus en gaan langzaam richting “huis”. We rijden langs het Rockefeller Center (hier gaan we nog een x naartoe, helemaal naar boven), Waldorf Astoria Hotel (bekend van menige film) en Central Park. Heel erg moe stappen we ons appartement binnen, ff chillen voordat we de stad in gaan om te eten, we duiken weer een Ierse Pub annex restaurant voor een heerlijk diner.
Dan lopen naar de HBO store, we zijn fan van de serie Game of Thrones en Niels download alles daarvan van HBO, en natuurlijk is daar inmiddels een winkel van voor de bekende merchandise. Daarna op naar Times Square, mijn hemel wat een chaos, wat een drukte, wat een mensen…. Voor een HSP’er is New York eigenlijk al niet te doen, maar Times Square is voor mij dus onmogelijk. Ook aan Niels merken we dat deze drukte te veel is. Dus hup lekker de rust van ons appartement opzoeken… Nou ja, rust…. Het verkeer blijft razen, sirenes blijven loeien ….

Welkom in het gekkenhuis dat New York heet!,,,